«Ερωτόκριτος» (Β. Κορνάρος, 17ος αι.)

 

(Δημοσιευμένο στην τοπική εφημερίδα Ομηρική Γραία)

Ο Ερωτόκριτος του Βιτσέντζου Κορνάρου θεωρείται ένα από τα κορυφαία έργα της κρητικής λογοτεχνίας στην περίοδο της Βενετοκρατίας, το οποίο έχει επηρεάσει βαθιά τη νεοελληνική ποίηση και τη λαϊκή παράδοση (μαντινάδες, βαφτιστικά ονόματα, παραδόσεις). Πρόκειται για ένα έμμετρο μυθιστόρημα που αποτελείται από 10.012 ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους στην κρητική διάλεκτο, ενώ οι τελευταίοι 12 στίχοι αναφέρονται στον ίδιο τον ποιητή.

Οδοιπορικό στη Σκάλα Ωρωπού: Μέρος Β’

 

(Δημοσιευμένο στην τοπική εφημερίδα Ομηρική Γραία)

Το 1806, ο Βρετανός W. Leake περιηγείται στη Σκάλα η οποία εκείνη την εποχή  ονομαζόταν Άγιοι Απόστολοι εξαιτίας της εκκλησίας που υπήρχε σε αυτή τη θέση και η οποία πολλά χρόνια μετά μετονομάσθηκε σε Άγιο Ανδρέα (προς τιμή του Ανδρέα Συγγρού). Στον λόφο του Προφήτη Ηλία (Λομπέρδι), ο W. Leake βλέπει κάποια οικοδομικά λείψανα τα οποία θεώρησε ότι ανήκαν σε παλαιότερο κτίσμα που θα είχε αμυντική σημασία, θα ήταν δηλαδή ένα μικρό φρούριο-φυλακτήριο: «… νότια των Αποστόλων (σήμερα εκκλησία Αγίου Ανδρέα) υψώνεται ένας μοναχικός λόφος που η νοτιότερη άκρη της κορυφής του καταλήγει κωνικά. Στον λόφο βρήκα αρχαία θεμέλια μέσα σε ένα σωρό ακατέργαστες πέτρες. Φαίνεται ότι είναι τα λείψανα ενός μικρού φρουρίου ή φυλακτηρίου…».