Από
τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, η περιοχή του Ωρωπού είχε το πλεονέκτημα να
παρέχει εργασία σε μεγάλο αριθμό
εργατών, προερχόμενων από διάφορα μέρη της Ελλάδας επειδή διέθετε τα
λιγνιτωρυχεία, το τεράστιο κτήμα Συγγρού, το Αμαλίειο Ορφανοτροφείο, την
πλούσια σε ψάρια θάλασσα του Ευβοϊκού και τη δυνατότητα προσέγγισης πλοίων στην
προβλήτα της Σκάλας Ωρωπού.
Αν
και ήταν γνωστή από το 1830 η ύπαρξη του λιγνίτη στην περιοχή ανάμεσα στο
Μαρκόπουλο και στο Μήλεσι (Μαυροσουβάλα, Μπάφι), η εξόρυξή του άρχισε το 1870. Στην
αρχή βρέθηκε επιφανειακά και στη συνέχεια δημιουργήθηκαν υπόγειες στοές σε
μεγάλα βάθη και μήκη για την εποχή (200-250μ. βάθος και 2.000μ. μήκος), οι
οποίες στηρίζονταν με ξύλινες πρόχειρες κατασκευές ή με πέτρα. Στο Μπάφι
κατοικούσαν πολλοί εργαζόμενοι οι οποίοι δημιούργησαν έναν νέο οικισμό, ενώ περί
το τέλος του 1880 γίνεται η εξόρυξη και από τη θέση Κακατσέρι, στο Μαρκόπουλο.
